Toen in 1841 het R.K. Kerkhof Zwolle werd gesticht kon men zich absoluut niet voorstellen dat 175 jaar later datzelfde kerkhof gebruikt zou worden om de as van overledenen te begraven in urnen. Cremeren paste destijds niet bij de christelijke overtuiging dat de mens na zijn dood eenmaal zou verrijzen en voortleven en dan in ongeveer dezelfde gedaante als tijdens het leven. De opvattingen zijn veranderd, we vinden het nu heel gewoon dat ofwel gekozen wordt voor begraven op de ouderwetse manier ofwel voor cremeren. We hebben het idee losgelaten dat we bij de opstanding op dezelfde manier als op aarde zullen voortleven en hopen dat het vooral gaat om de geest van de overledene die voort kan leven.
Voor het R.K. Kerkhof heeft die veranderde opvatting
meegebracht dat er ook ruimte is gemaakt voor plaatsen waar nabestaanden even
rustig stil kunnen blijven staan en in gedachten nog eens kunnen denken aan hun
geliefde overledenen.
In de eerste plaats zijn daar sedert de 90er jaren gecreëerde
velden waar asurnen in kleine containers van beton kunnen worden begraven, met
uiteraard daarbij de mogelijkheid van gedenkstenen en een kleine ruimte voor
een versiering, bloemen of andere vormen van blijken van genegenheid.
Tegelijkertijd werd ook de mogelijkheid gegeven om asurnen
te begraven in bestaande familiegraven, om zoveel mogelijk tot uitdrukking te
brengen dat de overledenen “thuishoren” bij de familie die eerder overleden is.
Veel meestal katholieke mensen hebben van deze 2
mogelijkheden gebruikt gemaakt.
Sinds 2010 is
een derde mogelijkheid om om te gaan met de as van overledenen: het asverstrooiingsveld. Een gedeelte van het kerkhof is gereserveerd
voor het uitstrooien van as. Naamplaatjes op een bord zullen aangeven dat ze
niet vergeten worden.
In 2012 heeft het bestuur van het R.K. Kerkhof Zwolle gemeend dat er nog een vierde manier moet zijn om overledenen, die zijn gecremeerd, te herdenken. Zoals dat ook gebeurd is op andere kerkhoven en vooral bij crematoria hebben we een urnenmuur ofwel een columbarium laten oprichten en wel op een plaats die logischerwijs in de buurt gelegen is van de urnenkeldertjes en het asverstrooiingsveld.
U kunt dus zien dat het gaat om een
aaneengesloten (we horen bij elkaar) reeks van nissen in een muur, die door de
afsluitende hoekpilaren gelijkenis vertoont met de kerkhofmuur. In deze nissen
kunnen asurnen worden geplaatst, blijvend zichtbaar dan wel achter een
gedenksteen met naamvermelding. Voor de nis is een mogelijkheid om een planchet
te plaatsen waarop een lichtje of bloemen gezet kunnen worden.
Wij hopen dat hiermee tegemoet gekomen wordt aan veranderde
opvattingen en wensen van de vooral katholieke gebruikers en bezoekers van ons
mooie en monumentale kerkhof, waarbij ook de kapel (max. 100 plaatsen) een
voorname plaats inneemt. Het is immers in deze kapel waar vooral de
plechtigheden plaatsvinden voorafgaande aan een begrafenis of aan het plaatsen van
een urn.